صلح امام حسن  چهره  واقعی معاویه را نشان داد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت‌الاسلام‌ والمسلمین محسن قرائتی، رئیس ستاد اقامه نماز کشور، در برنامه درس‌هایی از قرآن کریم در حرم مطهر رضوی ضمن تبریک ولادت امام حسن مجتبی(ع) به این سؤال که چرا امام حسن(ع) صلح کردند و امام حسین(ع) جنگیدند، گفت: این عمل امام حسن(ع) چندین دلیل دارد. اول این‌که صلح همه‌جا بد نیست. قانونی وجود ندارد که جنگ را تأیید کرده باشد و صلح را مذموم بداند.

وی در ادامه افزود: انجام جنگ و صلح وابسته به نتیجه‌اش است. گاهی با جنگ به نتیجه مطلوب می‌رسیم و گاهی با صلح.

نبرد امام حسن(ع) پدرشان را شگفت‌زده می‌کرد

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین قرائتی موارد دیگر را چنین برشمرد: دوم، امام حسن(ع) ترسو نبود. در جبهه‌های جنگ امام حسن(ع) چنان شمشیر می‌زدند که امیرالمؤمنین(ع) تعجب می‌کردند. سوم، پیامبر(ص) پیش‌بینی کرده بودند که یکی از نوه‌هایم جنگ می‌کند و دیگری صلح می‌کند.

وی به مسأله دیگری درباره صلح امام حسن(ع) اشاره کرد و افزود: طاغوت‌ها همه به یک شکل نیستند. اگر امام حسین(ع) با یزید جنگ کرد معنایش این نیست که امام حسن(ع) نیز با معاویه وارد جنگ شود، زیرا یزید و معاویه تفاوت‌های زیادی داشتند.

دشمن خارجی، دلیل صلح امام حسن(ع)

حجت الاسلام والمسلمین قرائتی در ادامه پنج تفاوت یزید و معاویه را این‌چنین تشریح کرد: اول، مردم معاویه را جزء اصحاب رسول خدا(ص) می‌دانستند. دوم، برادرزن پیامبر(ص) بود. سوم، چون نوشتن می‌دانست ادعا می‌کرد کاتب وحی است. چهارم، ظاهر را حفظ می‌کرد و مانند یزید در بین مردم شراب نمی‌خورد. پنجم، معاویه ریشه محکمی داشت.

رئیس ستاد اقامه نماز کشور به وجود دشمن خارجی در خارج از مرزهای اسلام در زمان امام حسن(ع) اشاره کرد و گفت: دشمن خارجی در آن‌سوی مرزها آماده حمله بود. امام حسن(ع) به این موضوع توجه داشتند که اگر مسلمانان با یکدیگر نبرد کنند دشمن خارجی هر دو را نابود می‌کند.

قیام امام حسین(ع) ریشه در صلح امام حسن(ع) دارد

وی با بیان اینکه قیام امام حسین(ع) ریشه در صلح امام حسن(ع) دارد، ابراز داشت: هر بیماری دکتر و داروی خاص خودش را دارد. گاهی مردم نمی‌دانند از چه ناحیه‌ای مریض می‌شوند و گاهی می‌دانند اما جرأت مراجعه به دکتر را ندارند.

حجت الاسلام والمسلمین قرائتی در ادامه یادآور شد: سال 42 امام خمینی(ره) قیام کرد اما سال 57 انقلاب پیروز شد، زیرا سال 42 عده زیادی معتقد بودند شاه خوب است چون حرم امام رضا(ع) می‌آید. با اینکه اسنادش وجود دارد که پول نذورات مردم را خرج شراب می‌کرد. سال 47 مردم فریب‌های شاه را متوجه شدند اما جرأت مبارزه  نداشتند. بنابراین گاهی مردم نمی‌دانند و گاهی مردم نمی‌توانند.

وی همچنین افزود: امام حسن(ع) معاویه را به مردم شناساند اما مردم جرأت نداشتند با او مبارزه کنند. در تاریخ آمده است که معاویه در روز چهارشنبه نماز جمعه خواند اما مردم هیچ اعتراضی نکردند.

یاران امام حسین(ع) وفادار بودند

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین قرائتی وفاداری یاران امام حسین(ع) را یادآور شد و تأکید کرد: امام حسین(ع) 72 یار باوفا داشتند اما امام حسن(ع) با این‌که یاران فراوانی داشتند اما همه بی‌وفا بودند. می‌توان گفت امام حسین(ع) یک برادر داشت که وفادار بود اما حضرت یوسف 11 برادر داشت که او را در چاه انداختند.

وی در ادامه بیان داشت: صلح در شرایطی ایجاد شد که یاران امام حسن(ع) به ایشان خیانت کردند و با گرفتن پول یا فریب خوردن، از جنگ بیرون رفتند. از طرف دیگر امام حسن(ع) نیز قبل از رسیدن به میدان نبرد مجروح شدند. معاویه نیز صلح‌نامه‌ای برای امام حسن(ع) فرستاد که تمام شروط ایشان را برای صلح قبول می‌کرد.

رییس ستاد اقامه نماز تأکید کرد: در چنین شرایطی اگر امام(ع) صلح را نمی‌پذیرفتند تمام اهل بیت(ع) در این جنگ شهید می‌شدند درحالی‌که شخصیت معاویه بدون خدشه می‌ماند.

معاویه با بدعهدی چهره واقعی خود را نشان داد

مفسر قرآن کریم شرایط صلح امام حسن(ع) را چنین بیان کرد: امام حسن(ع) با آن نگاه دقیقی که داشتند شرایطی به این شکل برای معاویه قرار دادند که هیچ‌کدام را رعایت نکرد و مردم به بدعهدی معاویه پی بردند. پسرت یزید ولیعهد نباشد، به علی(ع) ناسزا نگویید، از بیت‌المال به شیعیان علی(ع) بدهید و حجربن عدی را نکشید.

وی افزود: بعد از جنگ، معاویه به طور رسمی صلح‌نامه را پاره کرد و چهره پلید خود را به مردم نشان داد. این پرده افتادن از چهره او سبب شد مردم او را بشناسند و زمینه قیام امام حسین(ع) فراهم شود. امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند و اگر هر کدام در جای دیگری قرار داشت همان کار را انجام می‌داد./201/862/ب1